Przepisy Kodeksu Pracy oraz ustawy o wynagrodzeniach zobowiązują pracodawców do uznawania kwalifikacji posiadanych przez pracowników zatrudnionych w ramach stosunku pracy.

Przepisy te obejmują wszystkie podmioty lecznicze, niezależnie od ich formy organizacyjno-prawnej, rodzaju wykonywanej działalności leczniczej, czy źródeł finansowania, w tym również podmioty lecznicze udzielające wyłącznie świadczeń komercyjnych, nie posiadające zawartego kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia, jak również podmioty lecznicze nie wykonujące działalności w rodzaju świadczenia szpitalne.

NRPIP rekomenduje, aby wszystkie przypadki niestosowania się pracodawców do obowiązujących przepisów, zgłaszać do właściwej ze względu na miejsce wykonywania pracy Państwowej Inspekcji Pracy, a w przypadku podmiotów leczniczych działających w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, jednostki budżetowej albo jednostki wojskowej – do właściwego podmiotu tworzącego.

W razie wystąpienia trudności ze zgłoszeniem nieprawidłowości ww. organom, po pomoc można zwrócić się do OIPiP lub NIPiP.

Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych z niepokojem obserwuje przypadki nieprawidłowości w sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pielęgniarek i położnych o różnym poziomie wykształcenia i kwalifikacji, zatrudnionych w podmiotach leczniczych.

Jako przedstawiciele środowiska jednoznacznie krytycznie oceniamy praktyki osób zarządzających podmiotami leczniczymi polegające na arbitralnym nieuznawaniu kwalifikacji posiadanych przez pielęgniarki i położne oraz zaniżanie wynagrodzenia zasadniczego przysługującego specjalistom medycznym – mówi Zofia Małas, Prezes NRPiP.

Praktyki te nie tylko stoją w sprzeczności z zapisami ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych czy przepisami Kodeksu pracy, ale zagrażają prawidłowemu funkcjonowaniu podmiotów leczniczych i w konsekwencji stwarzają ryzyko dla pacjentów objętych opieką przez te placówki.

W uzasadnieniu do projektu ustawy z dnia 8 czerwca 2017 r. wskazano, że jej celem było zapewnienie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentom, poprzez premiowanie i promowanie, za pomocą wyższych współczynników pracy, kadry medycznej o wyższych kwalifikacjach.

Jak wynika z treści załącznika do Ustawy, wolą ustawodawcy było przypisanie współczynnika pracy do wykształcenia, które zostało nabyte przez pielęgniarkę lub położną. Dlatego też ustawodawca posługuje się sformułowaniami:

„pielęgniarka, która uzyskała tytuł specjalisty”,

„pielęgniarka z tytułem zawodowym magister pielęgniarstwa”,

„położna z tytułem magister położnictwa”.

Ustawa wprost zatem odnosi się do kwalifikacji posiadanych, a ustawodawca wyraźnie powiązał wysokość współczynnika pracy z kwalifikacjami posiadanymi przez pielęgniarkę lub położną.

Wypowiedzenia zmieniające warunki pracy dokonywane przez kierowników podmiotów leczniczych pielęgniarkom i położnym, którym oferuje się niższy współczynnik pracy (0,94) pomimo posiadania wykształcenia właściwego dla współczynników 1,02 lub 1,29 są nieważne jako mające na celu obejście zapisów Ustawy.

Pielęgniarka i położna, która otrzyma wypowiedzenie zmieniające warunki pracy/płacy ma prawo:

• Odmówić zaproponowanych, nowych warunków pracy i płacy;
• Przez okres wypowiedzenia należy jej się dotychczasowe wynagrodzenie;
• Dochodzić odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, gdy nie przyjmie nowych warunków;
• Dochodzić odprawy w związku z tym, że rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło z przyczyn dotyczących pracodawcy;
• Żądać uznania wypowiedzenia zmieniającego za nieważne na podstawie art. 58 § 1 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 300 Kodeksu pracy.

- Oczekujemy od kierowników podmiotów leczniczych prawidłowego, zgodnego z literą prawa oraz intencją ustawodawcy, stosowania zasad ustalania najniższego wynagrodzenia pielęgniarek i położnych zatrudnionych w podmiotach leczniczych, a także zaniechania niezgodnych z prawem, godzących w prawa pracownicze personelu medycznego, a także narażających bezpieczeństwo prawne samych podmiotów leczniczych, praktyk polegających na nieuznawaniu posiadanych przez pielęgniarki położne kwalifikacji – mówi Sebastian Irzykowski, Wiceprezes NRPiP.

NRPiP apeluje, aby wszystkie przypadki niestosowania się pracodawców do obowiązujących przepisów, zgłaszać do właściwej ze względu na miejsce wykonywania pracy Państwowej Inspekcji Pracy, a w przypadku podmiotów leczniczych działających w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, jednostki budżetowej albo jednostki wojskowej – do właściwego podmiotu tworzącego; a w razie wystąpienia trudności ze zgłoszeniem nieprawidłowości ww. organom, o kontakt z OIPiP lub NIPiP.

źródło: informacja Naczelnej Izby Pielęgniarek i Połoznych