Zbliża się jesień – czas infekcji górnych dróg oddechowych i częstych angin. Jednym z powodów nawracających zachorowań tego typu mogą być problemy z migdałkami. Sprawdź, kiedy warto rozważyć ich usunięcie. 

Migdałki pełnią bardzo ważna rolę w układzie odpornościowym - są pierwszą barierą chroniącą układ oddechowy, gardło, nos i uszy przed drobnoustrojami. W czasie infekcji stoją więc na pierwszej linii walki w zarazkami i „biorą je na siebie”. W efekcie powiększają się i ulegają przekrwieniu. 

„Gdy proces dotyczy tzw. migdałka trzeciego (adenoid) dochodzi do przytykania się ujścia gardłowego trąbki słuchowej w nosogardle. Wówczas może dojść do nieprawidłowego funkcjonowania ucha środkowego, a często również do zbierania się płynu w jamie bębenkowej” – mówi dr Małgorzata Piaskowska, laryngolog z Centrum Medycznego Damiana. 

Głównym objawem w takiej sytuacji jest najczęściej znaczące pogorszenie się słuchu u dziecka i zatkany nos. 

„Powiększający się trzeci migdałek może prowadzić również do całkowitej niedrożności nosa, a wówczas dziecko zaczyna oddychać tylko przez usta (co zwiększa ryzyko dodatkowych infekcji), chodzi z otwartymi ustami, wykazuje nosowe zabarwienie głosu, a w nocy chrapie. Dodatkowo mogą pojawić się również inne objawy, m.in. tzw. bezdechy czyli przerwy w oddychaniu w czasie snu. Stany chorobowe dotyczące tzw. migdałków podniebiennych zwykle prowadzą do nasilonego chrapania z bezdechami, tzw. mowy kluskowej czy trudności w połykaniu” – dodaje specjalistka.

Ponieważ migdałki pełnią w organizmie ważną funkcję zwykle się ich nie usuwa. Czasami jednak infekcje pojawiają się tak często, że konieczna jest interwencja chirurgiczna. Można wtedy albo zmniejszyć ich objętość poprzez przycięcie (tzw. tonsilotomię), albo całkowicie usunąć przerośnięty trzeci migdał (tzw. adenotomia). 

Nawracające zapalenia uszu, których powodem jest przerośnięcie „trzeciego” migdałka może wymagać przeprowadzenia dodatkowego zabiegu „osuszenia” ucha środkowego. Gdy w jamie bębenkowej zbiera się płyn wykonuje się tzw. drenaż wentylacyjny, który polega na założeniu do jamy bębenkowej specjalnego drenu, poprzez niewielkie nacięcie błony bębenkowej, który utrzymuje się w niej przez 6 do 12 miesięcy. Dzięki temu ucho ma czas na regenerację i zabezpieczenie się przed nawrotem problemu.

Zabiegi te przeprowadzane są w znieczuleniu ogólnym. Wykonuje się przed nimi podstawowe badania: morfologię krwi, badanie ogólne moczu, badanie krzepliwości krwi. Najczęstszymi wskazaniami do zabiegów operacyjnych w obrębie migdałków są:

• przewlekły stan zapalny migdałków podniebiennych,
• przerost migdałka gardłowego,
• nawracające anginy (minimum trzykrotnie w ostatnim roku lub pięciokrotnie przez 2 lata),
• zaburzenia artykulacji, połykania, bezdech w czasie snu,
• powikłania anginy (np. wystąpienie ropnia około-migdałkowego).